Ο,τι και αν λέμε, ο ΓΑΠ ανεδείχθη σε μεγάλο παίκτη.
Πρώτα από όλα κατέβηκε ‘διαβασμένος’ στον προεκλογικό αγώνα τού 2009 ανεμίζοντας το ‘λεφτά υπάρχουν’, διαβεβαιώνοντας έτσι τον Ελληνα ψηφοφόρο ότι θα συνεχίσει την αμέριμνη πορεία υπερκατανάλωσης. Και σάρωσε.
Ανεβαίνοντας στο Μαξίμου, εγκατέστησε καμμιά 150–αριά συμβούλους, αποδυναμώνοντας τούς υπουργούς και εν δυνάμει διαδόχους του, υποβιβάζοντάς τους σε ρόλους μαζέματος μπάζων.
Διέσυρε σ’όλα τα μήκη και πλάτη της Γής την Ελλάδα, την οικονομία της και τους εμβρόντητους πολίτες, πυροδοτώντας ανεξέλεγκτη κρίση δανεισμού, ώστε να γίνει με τις ευλογίες τών ΗΠΑ, ασμένως και φυσικά ανοήτως, αποδεκτή από τα όργανα τής ΕΕ, η εμπλοκή του ΔΝΤ στα οικονομικά πράγματα τής Ευρωζώνης.
Ως αντάλλαγμα στην Μέρκελ, δέσμευσε την χώρα, κατά παράβασιν πάσης οικονομικής λογικής, με Μνημόνια , που ήταν σίγουρο ότι θα βυθίσουν ακόμη περισσότερο την οικονομία, προς όφελος τών πάσης φύσεως δανειστών και τραπεζών με εκχώριση εθνικής κυριαρχίας επί τών πλουτοπαραγωγικών πηγών, το ξεφόρτωμα ελληνικών ομολόγων και μετατροπή τών δανείων από ιδιωτικά σε κρατικά και έδωσε το προβάδισμα αρπαγής στην Γερμανία.
Απέτρεψε επίσης την βοήθεια Ρωσσίας και Κίνας ώστε η Ελλάδα ως χώρα Ευρωζώνης να μην μπορεί να σωθεί από μη ‘ατλαντικούς’ πόρους. Ταυτόχρονα άρχισε να πετά εδω και κεί την αναγκαιότητα εγκαθίδρυσης παγκόσμιας διακυβέρνησης και να δέχεται τον έλεγχο και την ανάληψη αποφάσεων από την καλούμενη ‘Τρόϊκα’, οι οποίοι, δήθεν ως τεχνικοί, υποκαθιστούσαν σιγά σιγά (αλλά πραξικοπηματικά) τούς πολιτικούς (υπουργούς κλπ) και επιπλέον, λειτουργούσαν ως μαξιλάρι απορρόφησης τών ευθυνών τού ΓΑΠ. Αυτό το μοντέλλο ‘εξήχθη΄και στις Ιρλανδία, Πορτογαλλία και επίκειται να συμβεί το ίδιο και στην Ιταλία.
Οσο οι ηγέτες τής ΕΕ (Γερμανία και Γαλλία, δηλαδή ...Γερμανία) δεν αποφάσιζαν τι θα κάνουν με τα θεμελιώδη προβλήματα τού Ευρώ (δηλαδή τής παραβίασης τών κανόνων που πρέπει να διέπουν την δημιουργία κοινού νομίσματος και τής πολιτικής ενοποίησης) η κατάσταση ‘καρκίνου’ αντιμετωπιζόταν με ... παυσίπονα. Μόλις η Γερμανία κατέληξε, τότε ο ΓΑΠ εφηύρε το ....δημοψήφισμα.
Ηξερε φυσικά ότι o λαός είχε εξαντλήσει κάθε δυνατότητα και ότι το επόμενο βήμα θα ήταν και νέα μέτρα και πλήρες ξεπούλημα τών πλουτοπαραγωγικών πηγών, που όμως ουδείς πολιτκός θα μπορούσε να υπογράψει χωρίς νάχει σοβαρό πρόβλημα ....κυκλοφορίας του στο δρόμο. Διαπίστωνε επίσης ότι η ΝΔ ανέβαινε μεν, μα πιό γρήγορα κατέβαινε, προς μονοψήφιο ποσοστό, ο ίδιος και το κόμμα του.
Τότε αποφάσισε, χωρίς να χάσει τίποτε, να εγκλωβίσει και αποδυναμώσει την ΝΔ και να αναθέσει την βρώμικη δουλειά σε ...τεχνοκράτες. Να δώσει δηλαδή σε μη πολιτικούς να αποφασίσουν στην αποδοχή, πραξικοπηματικώ τώ τρόπω, αλλαγής τών συνθηκών τής ΕΕ χωρίς να ερωτηθούν οι Λαοί και γίνει ότι έγινε με την Λισσαβώνα, να μετατραπούν οι χώρες σε προτεκτοράτα και όχι σε τμηματα ενοποιημένης πολιτικά Ευρώπης, οι οποίες θα υπακούν στην οικονομική διακυβέρνηση τής Γερμανίας, όσο καιρό βεβαίως η ίδια θα θεωρεί ότι την συμφέρει.
Ετσι έθεσε θέμα δημοψηφίσματος, για το οποίο, εικονικά, τον ‘εμάλωσαν’ Μερκελ και Ομπάμα. Οπότε κάτω από την ...κατακραυγή ‘αναγκάστηκε’ δήθεν να φύγει ...μένοντας. Και να έλθει ως ‘σωτήρας’ ο ...Τραπεζίτης τής κατάρρευσης τού χρηματιστηρίου τού 1999, τής εγκληματικής δημιουργίας και ένταξης στο ανεπαρκές ευρώ, με τα μαγειρέματα μαζί με τον Σημίτη τής Γκόλντμαν Σακς.
Με αυτό το ευφυές τέχνασμα, βγήκε ο ίδιος από το κάδρο, έκανε την ΝΔ να δεχθεί μη εκλογές, επικαλούμενος δια τού Μπένι ανύπαρκτους κινδύνους εξόδου από την Ευρωζώνη, έθεσε μπαριέρα στο άνω όριο που μπορεί να πετύχει η ΝΔ αν γίνουν εκλογές, έβαλε να δεχθούν όλοι την εφαρμογή των λύσεων τής 26ης Οκτωβρίου, που δεν θα υλοποιηθούν (άλλωστε εξαιρέθηκαν αμέσως Ισπανία και ...Ιταλία) ως προς την ουσία τους, θα υλοποιηθούν όμως ως προς τις αλλαγές τών συνθηκών, ανευ ενοχλητικών εκλογών και δημοψηφισμάτων. Εξασφάλισε επίσης την ανοχή τών ΜΜΕ στα επερχόμενα εσωκομματικά, αφού έβαλε αυτόν που ήθελαν.
Τέλος αν ‘παρ’ ελπίδα’ ο Τραπεζίτης πετύχει, τότε θα καρπωθεί ο ίδιος το πολιτικό όφελος, αποκαθαρμένος από την ολέθρια πρωθυπουργία του. Αν αποτύχει θα έχουν αποτύχει η ΝΔ και το ΛΑΟΣ. Σε κάθε περίπτωση το κόμμα του θα πάρει την πάνω βόλτα με αυτόν αρχηγό. Απεδείχθη τελικά ‘μεγάλος’.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΚΑΡΕΛΙΔΗΣ
- - - - - - - - - - - -
Σημείωση του Π/Τ:
Ο Γιώργος Κακαρελίδης είναι Καθηγητής Εφαρμογών στην Επιχ. Ερευνα & Στατιστική του ΤΕΙ Πατρών και ...παμπάλαιος (από όταν ήταν φοιτητής στα Γιάννενα) συνεργάτης μας.
Όλα τα άρθρα του (γιατί γράφει συχνά και σε πατρινές εφημερίδες κι αλλού) θα τά βρείτε στο: gkakarel.wordpress.com
